تصنیف چه تدبیر ای مسلمانان با صدای حمیدرضا فرهنگ – شنبه ها با آوای جاوید 32
در این ویدئو


تصنیف چه تدبیر ای مسلمانان
موسیقی سنّتی (اصیل) ایرانی
شنبه ها با آوای جاوید – برنامه 32
ویژه برنامه میلاد پیامبر اکرم (ص)
اجرای تصنیف چه تدبیر ای مسلمانان با اجرای هنرمندان:
آواز و سه تار : حمید رضا فرهنگ
دف: ایگال ساسـون
آهنگ: وفا راطبی
آواز: دشتی
شعر: مولانا
ضبط : دوم آذر ماه 1397 – اصفهان
* * *
چه تدبیر ای مسلمانان که من خود را نمیدانم
نه ترسا نه یهودم من ، نه گبرم نه مسلمانم
نه شرقیّم نه غربیّم ، نه بريّم نه بحریّم
نه زارکان طبیعیّم ، نه از افلاک گردانم
نه از خاکم نه از بادم ، نه از آبم نه از آتش
نه از عرشم نه از فرشم ، نه از کونم نه از کانم
نه از دنیا نه از عقبی نه از جنّت نه از دوزخ
نه از آدم نه از حوّا نه از فردوس و رضوانم
مکانم لامکان باشد، نشانم بی نشان باشد
نه تن باشد نه جان باشد که من از جان جانانم
دویی از خود به در کردم ، یکی دیدم دو عالم را
یکی گویم یکی جویم ، یکی بینم یکی خوانم
هوالاوّل هوالآخر هوالظّاهر هوالباطن
به غیر از هو و یا من هو کس دیگر نمیدانم
* * *
غزل فوق یکی از اشعار مهم و اساسی رومی می باشد. موضوع مورد نظر مولانا در این غزل، وحدت متعالی ادیان است.
به عبارتی مفهوم یگانگی خداوند و توحید در تمامی ادیان الهی هست و این مفهوم ورای صور این جهانی است.
مولانا گوهر وجودی خود و به عبارت دیگر جوهر درونی انسان فی نفسه را ورای تمامی ادیان و صور می داند. صوری نظیر ارکان طبیعی، افلاک گردان، خاک، باد، آب و آتش و … . این گوهر چیزی جز نام خداوند نیست که تمام ارکان جهان را پر نموده است.
حضرت علی در فرازی از دعای کمیل چنین می فرمایند: وَ بِاسْمائِكَ الَّتى مَلَأَتْ ارْكانَ كُلِّ شَىءٍ
در قسمت دوم شعر مولانا تاکید بر ورای مکان و زمان بودن گوهر دورنی خود دارد و می گوید من آن یک بی نشان را می جویم و در پایان با اشاره به آیه ای از قرآن کریم از سوره حدید زیبایی این غزل را به کمال می رساند.
بسیارزیباوعرفانی، احسنت بر نفس پاکتان
از توجه شما سپاسگزاریم