به یاد استاد محمدرضا شجریان – آوای جاوید 179

به یاد استاد محمدرضا شجریان

آوای جاوید 179

به مناسبت چهلمین روز درگذشت اسطوره موسیقی ایران زمین

 استاد محمدرضا شجریان 

آواز و سه تار: حمیدرضا فرهنگ      دستگاه همایون – گوشه شوشتری

شعر: دکتر فرزاد ضیایی          ضبط و تولید برنامه: حمیدرضا فرهنگ  آبان 1399

*  * *

  از گلشن جان هزار دستانم رفت      من خود دیدم که از تنم جانم رفت

در فصل خزان آمد و با باد خزان      گل پرور نغمه ها شجریانم رفت

* * *

چهل روز از پرکشیدن استاد محمدرضا شجریان گذشت و  این برای فرهنگ و هنر پارسی موجی از اندوه و تالم را در پی دارد.

همه ایرانیان با شجریان لحظات نابی را گذرانده اند.

در باران های تند شمال “ آه باران ” و در شب های ساکت و پر ستاره کویر” شب سکوت کویر” را شنیدیم

و با تمام وجود ” بر آستان جانان ” سر نهادیم و ” معمای هستی ” و “ سر عشق ” را از “ ساز خاموش ” شنیدیم .

در روزهای تلخ دیماه ۸۲ با صدای او به “ سوگ بم ” نشستیم.

ماه رمضان و روزه‌داری به نوعی با فرهنگ و روح ایرانیان با هر میزان از اعتقاد عجین است و بدون تردید در لحظات ناب افطار “ ربنای شجریان ” جزیی از هویت روزه‌داری ما شد.

کدام ایرانی است که وقف جاریه او “ربنا ” را با گوش جان نشنیده باشد؟؟

مدیون او هستیم برای همه لحظاتی که به واسطه صدای آسمانی‌اش معنا یافت،

وبرای همه اشعاری که اوخواند و ما بارها و بارها شنیدیم ،

اشعاری که اگر او نخوانده بود شاید هرگز به گوش اغلب ما هم نمی‌رسید.

او  با انتخاب اشعار غنی فارسی و تلفیق آن با موسیقی اصیل ایرانی شراب نابی ساخت که شنوندگان را تا ابد مست می کند و به لحظات جان می‌بخشد،

برای او باید گفت ” مرد نکونام نمیرد هرگز ” زیرا او در قلب همه ایرانیان جا دارد و  “ ثبت است برجریده عالم دوام ما ”